Choroba dwubiegunowa

Choroba dwubiegunowa charakteryzuje się występowaniem okresów przeciwstawnych zaburzeń nastroju i aktywności, tj. depresyjnych i maniakalnych. Z reguły występują nie symetrycznie, jeden z nich jest bardziej wyraźny i trwa dłużej, np. depresja.  Między okresami zaburzeń zazwyczaj jest okres prawidłowego zdrowia (tzw. intermisja), ale nie jest to regułą, mogą występować bez wyraźnej przerwy. Stopień nasilenia choroby jest różny, od bardzo dużego nasilenia do ledwo zauważalnego.

Leczenie opiera się na przyjmowaniu odpowiednio dobranych leków i pracy pacjenta z terapeutą, głównie w celu nauki rozpoznawania epizodu właściwego reagowania i unikania czynników wyzwalających.  Konieczne jest również przeszkolenie osób bliskich pacjenta, by mogli rozpoznać epizod i udzielić koniecznego wsparcia we właściwy sposób.
Mam doświadczenie w stosowaniu odpowiedniej diety, która w znacznym stopniu eliminuje objawy choroby.